falla falla falla Portuguese
Blijf op de hoogte en volg Larissa
31 Maart 2014 | Portugal, Coimbra
Boa tarde!
Hier ben ik weer met nieuwe verhalen uit Portugal.
Misschien even vertellen op welke dienst ik stage doe want dit was ik vorige keer vergeten. Ik doe stage op Medicina Interna, interne geneeskunde. Op deze dienst liggen (bij mij toch) allemaal vrouwen met verschillende pathologieën. Het is een hele zware dienst. Veel patiënten hebben kanker, zijn oud, palliatief, ... Ik heb al redelijk wat patiënten weten te overlijden.
Een positief puntje aan deze dienst voor mij: er zijn veel verpleegtechnische handelingen te doen en ik mag ze eindelijk ook uitvoeren!
Eindelijk zeg ik er wel bij, want het is hier nogal wat geweest. De mensen hier leven van dag tot dag en ik denk dat het daarom is dat organiseren een beetje moeilijker is. Ik zou normaal tijdens mijn tweede week 4 dagen stage lopen. Tot mijn tutor (begeleidende verpleegkundige op stage) en ik er achter kwamen dat ik de volgende dagen op momenten moest komen dat er geen tutor (ik heb er 2) aanwezig waren. Probleem dus, want volgens hen kunnen er verder niet veel verpleegkundigen Engels. Omdat het te laat was om nog een docent op te bellen (ik had een late shift), ben ik de dag nadien extra vroeg opgestaan om naar mijn docent te bellen. Omdat de docent nog niet in het ziekenhuis was, zou ze mij terugbellen. Om 12 uur kreeg ik het 'verlossende' telefoontje. Er was blijkbaar een fout gebeurd en ik had de uren van de verkeerde verpleegkundige gekregen 'so today en tomorrow you have your day off. In the weekend you have to do two morningshifts'. Allez, twee keer vroeg opstaan in het weekend en een dag te kort want ik zou zaterdag zowiezo al moeten komen. Ik was bang dat ik zo niet aan mijn uren zou geraken.
Gelukkig hadden ze mijn uren tot 11 april gemaakt en zou ik al redelijk wat uren (179 van de 376) gedaan hebben voor de vakantie. Gelukkig!
Dus kwam ik maandag gelukkig aan op stage want alles zou eindelijk goed verlopen. Tot ik weer geen tutor zag. En geen docent. Ik besloot om toch maar te blijven en mij ergens bij te voegen. Dit viel me wel tegen want ik kon weer niets doen aangezien er geen Engels tegen mij gesproken werd. 's avonds zou ik beginnen met mijn nachtshift. Hier is het zo dat, wanneer je op je rooster maandag een vroege shift hebt en dinsdag een nacht, dat je eigenlijk maandagavond terug moet komen om je nacht te doen en dinsdag dus vrij hebt. Dus heb ik maandagavond geslapen tot 21 uur om dan met een bang hartje om 23 uur terug op stage aan te komen. En het goede nieuws te krijgen 'tijdens onze nachtshift maken we tijd om te rusten want dit ik heel belangrijk!'. Mijn nachtshift was dus heel goed meegevallen want ik heb van 3 tot 6 mogen slapen. Ook heb ik toen voor de eerste keer bij mijn mannelijke tutor gestaan en ik moet zeggen dat het wel meeviel. Hoewel hij ineens iets zei dat leek op 'falla falla falla Portuguese é falla falla falla Inglese' (ik verstond er eigenlijk niks van) en hij blijkbaar geen Engels meer wou praten tegen mij, maar Portugees, heeft hij soms toch vertaald omdat het echt niet anders ging.
De rest van de week is goed voorbij gegaan. Ik heb nog 3 van de 4 dagen bij iemand anders gestaan dan mijn tutors, maar gelukkig probeerden zij wel steeds Engels te praten en dit lukte best goed!
Ook de communicatie met patiënten verloopt goed. Ik versta hen nog steeds niet en zij mij niet, maar door middel van gebaren komt het altijd goed. En de uitstraling is zeer belangrijk. Er is zelfs een dementerende dame die enkel bij mij lacht. Ook heb ik van patiënten en familie al complimenten gekregen over dat ik sympathiek ben en dat ze me alle geluk van de wereld wensen. Zoiets is altijd leuk. En zelfs een verpleegkundige is naar mij gekomen om te zeggen dat ik heel goed met de patiënten omga, dat ik een hele mooie persoonlijkheid heb en dat ik een hele goede verpleegkundige ga worden. Dat is het mooiste compliment dat ik hier al heb gekregen!
Zo, ik moet terug beginnen met een nieuwe stageweek. Benieuwd wat er deze week gaat gebeuren!
Adios!
P.s.: jullie moeten blij zijn, jullie hebben beter weer dan wij! Tenzij jullie echt van regen houden, moeten jullie voor het weer niet naar hier komen :(
Hier ben ik weer met nieuwe verhalen uit Portugal.
Misschien even vertellen op welke dienst ik stage doe want dit was ik vorige keer vergeten. Ik doe stage op Medicina Interna, interne geneeskunde. Op deze dienst liggen (bij mij toch) allemaal vrouwen met verschillende pathologieën. Het is een hele zware dienst. Veel patiënten hebben kanker, zijn oud, palliatief, ... Ik heb al redelijk wat patiënten weten te overlijden.
Een positief puntje aan deze dienst voor mij: er zijn veel verpleegtechnische handelingen te doen en ik mag ze eindelijk ook uitvoeren!
Eindelijk zeg ik er wel bij, want het is hier nogal wat geweest. De mensen hier leven van dag tot dag en ik denk dat het daarom is dat organiseren een beetje moeilijker is. Ik zou normaal tijdens mijn tweede week 4 dagen stage lopen. Tot mijn tutor (begeleidende verpleegkundige op stage) en ik er achter kwamen dat ik de volgende dagen op momenten moest komen dat er geen tutor (ik heb er 2) aanwezig waren. Probleem dus, want volgens hen kunnen er verder niet veel verpleegkundigen Engels. Omdat het te laat was om nog een docent op te bellen (ik had een late shift), ben ik de dag nadien extra vroeg opgestaan om naar mijn docent te bellen. Omdat de docent nog niet in het ziekenhuis was, zou ze mij terugbellen. Om 12 uur kreeg ik het 'verlossende' telefoontje. Er was blijkbaar een fout gebeurd en ik had de uren van de verkeerde verpleegkundige gekregen 'so today en tomorrow you have your day off. In the weekend you have to do two morningshifts'. Allez, twee keer vroeg opstaan in het weekend en een dag te kort want ik zou zaterdag zowiezo al moeten komen. Ik was bang dat ik zo niet aan mijn uren zou geraken.
Gelukkig hadden ze mijn uren tot 11 april gemaakt en zou ik al redelijk wat uren (179 van de 376) gedaan hebben voor de vakantie. Gelukkig!
Dus kwam ik maandag gelukkig aan op stage want alles zou eindelijk goed verlopen. Tot ik weer geen tutor zag. En geen docent. Ik besloot om toch maar te blijven en mij ergens bij te voegen. Dit viel me wel tegen want ik kon weer niets doen aangezien er geen Engels tegen mij gesproken werd. 's avonds zou ik beginnen met mijn nachtshift. Hier is het zo dat, wanneer je op je rooster maandag een vroege shift hebt en dinsdag een nacht, dat je eigenlijk maandagavond terug moet komen om je nacht te doen en dinsdag dus vrij hebt. Dus heb ik maandagavond geslapen tot 21 uur om dan met een bang hartje om 23 uur terug op stage aan te komen. En het goede nieuws te krijgen 'tijdens onze nachtshift maken we tijd om te rusten want dit ik heel belangrijk!'. Mijn nachtshift was dus heel goed meegevallen want ik heb van 3 tot 6 mogen slapen. Ook heb ik toen voor de eerste keer bij mijn mannelijke tutor gestaan en ik moet zeggen dat het wel meeviel. Hoewel hij ineens iets zei dat leek op 'falla falla falla Portuguese é falla falla falla Inglese' (ik verstond er eigenlijk niks van) en hij blijkbaar geen Engels meer wou praten tegen mij, maar Portugees, heeft hij soms toch vertaald omdat het echt niet anders ging.
De rest van de week is goed voorbij gegaan. Ik heb nog 3 van de 4 dagen bij iemand anders gestaan dan mijn tutors, maar gelukkig probeerden zij wel steeds Engels te praten en dit lukte best goed!
Ook de communicatie met patiënten verloopt goed. Ik versta hen nog steeds niet en zij mij niet, maar door middel van gebaren komt het altijd goed. En de uitstraling is zeer belangrijk. Er is zelfs een dementerende dame die enkel bij mij lacht. Ook heb ik van patiënten en familie al complimenten gekregen over dat ik sympathiek ben en dat ze me alle geluk van de wereld wensen. Zoiets is altijd leuk. En zelfs een verpleegkundige is naar mij gekomen om te zeggen dat ik heel goed met de patiënten omga, dat ik een hele mooie persoonlijkheid heb en dat ik een hele goede verpleegkundige ga worden. Dat is het mooiste compliment dat ik hier al heb gekregen!
Zo, ik moet terug beginnen met een nieuwe stageweek. Benieuwd wat er deze week gaat gebeuren!
Adios!
P.s.: jullie moeten blij zijn, jullie hebben beter weer dan wij! Tenzij jullie echt van regen houden, moeten jullie voor het weer niet naar hier komen :(
-
30 April 2014 - 20:06
Nonkel Herman:
Beste Larissa,
Heb net je contact gekregen van ons Lieve en kon het niet laten om eens te lezen wat je daar alleemal uitspookt. Ik ben dan ook heel blij en jij mag best fier zijn dat je zoiets doet en zo goed doet. Misschien is het wel een voordeel dat ze je daar niet verstaan. En in Portugal hebben ze ook een hele andere mentaliteit dan hier bij ons. En dat ge later een goede verpleegster gaat worden wist ik ook al lang.
Keep up the good word and never loose your smile,
Nonkel Herman
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
