Andere landen, andere gewoontes

Boa noite allemaal!

Eerst even een belangrijke rechtzetting: een pintje is dus niet uno fino maar um fino.
Verder, onze eerste stageweek is achter de rug en morgen begint voor mij de tweede stageweek 'al'. Hopelijk gaat die beter zijn dan de vorige week.
Mijn eerste stageweek is dus niet echt meegevallen. Ik ben wel goed opgevangen door de leerkracht en studenten. (ja, studentEN want er zijn nog 7 studenten buiten mij). De eerste dag mocht ik zelfs al om half 1 naar huis.
Hoewel ik de eerste dag enkel een rondleiding kreeg, heb ik toen al dingen gezien die mij versteld deden staan. Mensen die van hun kamer naar de douche worden gereden zonder kleren aan. Gelukkig waren ze bedekt met een handdoek, maar douchestoelen hebben onderaan een gat en daar was niet aan gedacht. Verder, kamers van 3 personen waar geen gordijnen (en dus geen privacy) zijn, oud materiaal, ...
De tweede dag werd het menens en begon de stage echt. Dacht ik. Omdat mijn tutors andere uren hadden als mij, had de leerkracht besloten om mij bij een andere, (bijna) niet Engelssprekende, verpleegkundige en een wel Engelssprekende student te zetten. Mooi, dacht ik. Dan kan toch iemand met mij praten en mij uitleg geven. En dat deed hij ook. Maar dat was ook alles. Na een hele week stage gedaan te hebben in het ziekenhuis heb ik welliswaar enkele glycemies mogen meten, mogen helpen bij het wassen van wel twee (!) patiënten en bij twee patiënten de parameters gaan nemen. Dat was wel een hele stap want er was enige onzekerheid over mijn kunnen. Zou ik wel parameters kunnen nemen? De leerkrachten hebben mij verteld dat ik vooral goed moest observeren in het begin, maar dit werd door de verpleegkundige en student nogal letterlijk genomen. Ik mocht niets doen. De student (eerstejaars overigens) heeft al veel meer gedaan als mij. Als eerstejaarsstudent mag je hier evenveel doen als een derdejaars in België mag. Alles dus. Met als gevolg, de dingen die ik kon doen werden afgenomen door de student. 'Ga jij parametersnemen? Dan ga ik bloed trekken. Até já! (tot straks)' En dan heb je als Belg hier niets meer te zeggen.
Voor de rest heb ik mij ook al serieus verveeld op stage. Zelfs als ik al verpleegtechnische handelingen mocht uitvoeren, had ik me nog verveeld. Patiënten worden vooral door zorgkundigen gewassen dus als je 3 patiënten moet wassen op een dag is het al druk. En je hebt zo'n 5 patiënten per verpleegkundige. Dan is het werk al rap op en zit je dus om 11 uur te wachten tot je om 13 uur mag gaan eten. Alles gaat hier ook zo traag. Toen ik dit tegen de studenten zei, zeiden ze zelfs 'maar als wij sneller werken, dan zijn we veel te vroeg klaar!' En de leerkracht maar beweren dat verpleegkundigen in Portugal meer werk hebben dan verpleegkundigen in België. Yeah right.
Gelukkig hebben we het uitgaansleven hier nog. Nadeel is dat dit pas laat begint en wij dus al twee keer sliepen voor dat de studenten hier vertrokken. Oeps! Vanavond gaan we proberen wakker te blijven tot het feestje begint. Ik heb morgen toch een late shift (van half 4 tot half 12) en Britt is vrij dus we kunnen uitslapen! Hopelijk nemen ze ons vanavond mee naar ergens leuk want dat was vorige donderdag toch mislukt. Een vies studentenkot met allemaal stinkende, rare mensen die zo high als iets waren is voor mij niet de definitie van leuk en hier waren we dan ook snel weg. Gelukkig hebben we nog de Rock Planet, de Erasmusbar (EBB ofzoiets) en de Braziliaanse bar.
Benieuwd wat het straks wordt!

Ciao!